آیات زیادی در قرآن مجید وجود داردکه به صورت غیر مستقیم مربوط به شخصیت و امامت حضرت علی(ع) و خاندان کریم آن حضرت(ع) می‏باشد، و این بر دو قسم است
1 - آیاتی که به گونه ای مسئله امامت را مورد توجه قرار می‏دهد و از آن بحث می‏کند.
2 - آیاتی که به فضایل آن حضرت اشاره دارد.
اینک برای هر از این دو قسم تنها به برخی از آیاتاشاره می کنیم (البته برای جلوگیری از طولانی شدن مطلب، ترجمه آیات را متذکر نمی شویم.شما می توانید به قرآن مراجعه کنید):
بخش اول آیات مربوت به امامت:
1 - آیه تبلیغ: "یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلّغت رسالته، و اللَّه یعصمک من الناس، ان اللَّه لا یهدی القوم الکافرین".(1)
2 - آیه ولایت: "انّما ولیکم اللَّه و رسوله و الّذین امنوا الّذین یقیمون الصّلوة و یؤتون الزّکاة و هم راکعون".(2)
3 - آیه اولی الامر: "یا ایها الّذین آمنوا اطیعوا اللَّه و اطیعوا الرّسول و اولی الامر منکم".(3)
4 - آیه صادقین: "یا ایها الّذین آمنوا اتقوا اللَّه و کونوا مع الصّادقین".(4)
5 - آیه قربی: "قل لا اسئلکم علیه اجرا الا المودة فی القربی". (5)
23 - آیه مسئولون: "وقفوهم انّهم مسئولون".(6) در روایات متعدّدی از جمله از ابوسعید خدری، نقل شده است که از ولایت علی بن ابیطالب(ع) سؤال می‏کنند.
بخش دوم: آیات مربوط به فضائل حضرت علی(ع):
1 - آیه مباهله: "فمن حاجک فیه من بعد ما جائک من العلم فقل تعالوا ندع ابنائناو ابنائکم و نسائنا و نسائکم و أنفسنا و انفسکم ثمّ نبتهل فنجعل لعنة اللَّه علی الکاذبین". (7)
2 - آیه خیر البریّه: "انّ الّذین آمنوا و عملوا الصالحات اولئک هم خیر البریّه".(8)
3 - آیه لیلة المبیت: "و من الناس من یشری نفسه ابتغاء مرضات اللَّه و اللَّه رؤوف بالعباد". (9)
4 - آیه حکمت: "یؤتی الحکمة من یشاء و من یؤت الحکمة فقد اوتی خیراً کثیراً و ما یذکّر الاّ اولوا الباب".(10)
5 - آیات سوره هل أتی(انسان): "هل أتی علی الانسان حین من الدّهر لم یکن شیئاً مذکوراً".(11)
مخصوصاً آیات هفتم تا دهم این سوره.
6 - آیات آغاز سوره برائت: آیات آغاز سوره برائت که درباره اعلان جنگ به مشرکان پیمان شکن نازل شده، و تقریباً تمام مفسران و مورّخان اتّفاق نظر دارند که در سال نهم هجری هنگامی که این آیات نازل شد و پیمان‏های این گروه از مشرکان رانقض کرد، پیامبر(ص)، ابوبکر را برای ابلاغ این فرمان انتخاب نمود تا به هنگام حجّ در مکه آن را برای عموم مردم بخواند، ولی چیزی نگذشت که آیات را از او گرفت و به علی(ع) داد و آن حضرت را مأمور ابلاغ آن کرد تا در مراسم حجّ به تمام اهل مکّه ابلاغ کند و او چنین کرد.
"وقتی ابوبکر سوال می‏کند آیا چیزی بر ضدّ من نازل شده که من نباید سوره را ابلاغ کنم؟ پیامبر(ص) می‏فرماید: "اُمرتُ ان لا یبلّغه الاّ انا او رجلٌ منّی؛ من مأمور شده‏ام که این سوره(برائت) را ابلاغ نکند مگر من یا مردی که از من است".(12)
7 - آیه سقایة الحاجّ: می‏فرماید: "أجعلتم سقایة الحاجّ و عمارة المسجد الحرام کمن آمن باللَّه و الیوم الاخر و جاهد فی سبیل اللَّه لا یستوون عند اللَّه و اللَّه یهدی القوم الظّالمین".(13)
8 - آیه صالح المؤمنین: "و ان تظاهرا علیه فان اللَّه هو مولاه و جبریل و صالح المؤمنین والملائکه بعد ذلک ظهیر".(14)
خداوند بعضی از همسران پیامبر(ص) را که تخلفی کرده بودند، مخاطب این آیه ساخت.
9 - آیه وزارت: از زبان حضرت موسی(ع) می‏خوانیم: "واجعل لی وزیرا من اهلی - هارون اخی - اشدد به ازری - و اشرکه فی امری". (15)
پیامبر گرامی اسلام(ص) نیز برای پیشبرد اهداف رسالتش همین خواسته را از خداوند تقاضا کرد تا در امر رهبری مردم، علی(ع) را برادرش و پشتیبان و خلیفه و وزیرش قرار دهد.
10 و 11 - آیات سوره احزاب: "من المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدوا اللَّه علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا".(16)، "و رد اللَّه الذین کفروا بغیظهم لم ینالوا خیرا و کفی اللَّه المؤمنین القتال و کان اللَّه قویا عزیزا".(17)
12 - آیه بینه و شاهد: "افمن کان علی بینة من ربه و یتلوه شاهد منه و من قبله کتاب موسی اماما و رحمة اولئک یؤمنون به".(18)
13 - آیه صدّیقون: "و الّذین آمنوا باللَّه و رسله اولئک هم الصّدّیقون و الشهداء عند ربّهم اجرهم و نورهم".(19)
14 - آیه نور: "یا ایّها الّذین آمنوا اتّقوا اللَّه و آمنوا برسوله یؤتکم کفلین من رحمته و یجعل لکم نوراً تمشون به و یغفر لکم و اللَّه غفور رحیم".(20)
15 - آیه انذار: "وانذر عشیرتک الاقربین - و اخفض جناحک لمن اتّبعک من المؤمنین".(21)
16 - آیه مرج البحرین: "مرج البحرین یلتقیان - بینهما برزخ لا یبغیان - فبأی الاء ربّکما تکذّبان - یخرج منهمااللّؤلؤ و المرجان".(22)
17 - آیه نجوی: "یا ایها الّذین آمنوا اذا ناجیتم الرّسول فقدّموا بین یدی نجواکم صدقة ذلک خیر لکم و أطهر فان لم تجدوا فان اللَّه غفور رحیم".(23) این آیه شریفه به مسلمانان دستور داد: اگر می‏خواهید با پیامبر(ص) نجوی کنید، قبل از این کار، صدقه‏ای در راه خدا بدهید، این دستور، آزمون جالبی به وجود آورد برای مدّعیان قرب به پیامبر(ص)، همگی جز علی(ع) از دادن صدقه و نجوی‏ خودداری کردند.
18 - آیه سابقون: "والسابقون السابقون اولئک المقرّبون - فی جنّات النّعیم - ثلّة من الاوّلین - قلیل من الاخرین".(24) امام صادق(ع) فرمود: منظور علی بن ابیطالب(ع) است.
19 - آیه أذن وادعیه: "لنجعلها لکم تذکرة و تعیها اذن و اعیه".(25)

در روایتی هم پیامبر(ص) به علی(ع) فرمود: تو گوش‏های نگه دارنده علم و دانش منی.
20 - آیه مودّت: "انّ الّذین آمنوا و عملوا الصالحات سیجعل لهم الرّحمن وداً".(26)
21 - آیه انفاق: "الّذین ینفقون اموالهم باللّیل و النّهار سرّاً و علانیة فلهم اجرهم عند ربّهم و لا خوفٌ علیهم و لا هم یحزنون".(27) روایات بسیاری در شان نزول این آیه وارد شده که نشان می‏دهد نخستین بار درباره علی(ع) نازل گشت.
22 - آیه محبّت: "یا ایّها الّذین آمنوا من یرتدّ منکم عن دینه فسوف یأتی اللَّه بقوم یحّبهم و یحبّونه أذلّة علی المؤمنین أعزّة عل الکافرین یجاهدون فی سبیل اللَّه و لا یخافون لومة لائم ذلک فضل اللَّه یوتیه من یشاء و اللَّه واسعٌ علیم".(28) از مناقب عبداللَّه شافعی وارد شده است که این آیه شریفه درباره علی(ع) نازل شده است. (29)
برای دستیابی به اطلاعات جامع‏تر در این باره می‏توان به کتاب‏هایی همانند "بحار الانوار مرحوم مجلسی(ره)" و "علی(ع) در قرآن" و نیز "علی(ع) کیست؟ مرحوم کمپانی" و به تفاسیر روایی قرآن مجید همانند "نور الثقلین" و "تفسیر برهان" و نظایر این‏ها مراجعه نمود.

پی‌نوشت‌ها:
1 . مائده (5)، آیه 67.
2. مائده (5)، آیه 55.
3. نساء (4)، آیه 59.
4. توبه (9)، آیه 119.
5 . شوری (42)، آیه 23.
6. صافات (37)، آیه 24.
7 . آل عمران (3)، آیه 61.
8 . بینه (98)، آیه 7.
9 . بقره (2)، آیه 207.
10. بقره (2)، آیه 269.
11 . انسان (76)، آیه1.
12 . مسند احمل بن حنبل، ج 1، ص 3، به نقل از آیت اللَّه مکارم شیرازی، پیام قرآن، ج 9، ص 288.
13 . توبه (9) آیه 19.
14 . تحریم (66)، آیه 4.
15 . طه (20)، آیه 29 - 32.
16 . احزاب (33)، آیه 23.
17 . همان، آیه 25.
18 . هود (11)، آیه 17.
19 . حدید (57)، آیه 19.
20 . همان، آیه 28.
21 . شعرا (26)، آیه 214 و 215.
22 . الرحمان (55)، آیه 19 - 22.
23 . مجادله (58) آیه 12.
24 . واقعه (56)، آیه 10 - 14.
25 . حاقه (69)، آیه 12.
26 . مریم (19)، آیه 96.
27 . بقره (2)، آیه 274.
28 . مائده (5)، آیه 54.
29 . آیت اللَّه مکارم شیرازی، پیام قرآن، ص 177 - 394 (با اقتباس).