شب قدر شب پرفضیلتی است که از هزار ماه بهتر است (لیله القدر خیر من الف شهر). شبی است که ملائکه و روح از آسمان فرود می‏آیند و مقدرات هر امری را ابلاغ می‏کنند (تنزیل الملائکة و الروح فیها باذن ربهم من کل امر). شبی ای که تا طلوع صبح مملو از سلام و برکت و رحمت است (سلام هی حتی مطلع الفجر). شبی است که در آن قرآن نازل شده است (انا انزلناه فی لیله القدر).
مسلماً شب قدر در ماه مبارک رمضان قرار دارد، چون در سوره بقره آمده است "شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن". از ضمیمه این آیات می‏فهمیم شب قدر در ماه مبارک رمضان است. به ضمیمه روایات، در شب‏های 17، 19، 21، 23، 27، 29، ماه رمضان احتمال شب قدر می‏رود، ولی مشهور و معروف در روایات این است که شب قدر در دهه آخر ماه رمضان و شب 21 یا 23 است.
پیامبر در دهه آخر ماه مبارک تمام شب‏ها را احیا می‏گرفت و مشغول عبادت بود.
از ظاهر آیات استفاده می‏شود شب قدر با این همه فضیلت از مواهب الهی بر امت پیامبر اسلام بوده است.
پیامبر(ص) فرمود: "خداوند شب قدر را فقط به امت من عطا کرده است و امت‏های پیشین از این موهبت برخوردار نبودند". (1)

پی نوشت‏ها:
1. با استفاده از تفسیر نمونه، ج 27،ص 180، به بعد، با تلخیص.