ازآیت الله بهجت  نقل شده است که فرمود: ما قبلا به جوانها بشارت می دادیم که ظهور حضرت مهدی را خواهند دید اما اینک به پیرها هم بشارت می دهیم که ظهور حضرت را خواهند دید»آیا واقعا آقای بهجت این بشارت را داده اند و ظهور حضرت نزدیک است؟

پاسخ: دفتر آیت الله بهجت  چنین مطلب را در مورد ظهور امام زمان (عج) رد کردند. گاهى خبرهایى، مبتنى بر نزدیکى ظهور به برخى شخصیت‏ها نسبت داده مى‏شود که نیاز به تأمل و بررسى دارد. اولاً، ظهور  و نزدیکى آن علائمى دارد که در کتاب‏هایى که در این زمینه تألیف یافته، ذکر شده است.

نکته در خور توجه این است که امر مشخص نمودن زمان ظهور فقط در اختیار خداوند است و هیچ کس نمى‏تواند براى آن زمانى  معین کند. عبدالرحمن بن کثیر گوید در محضر امام صادق(ع) بودم که «مهزم» بر او وارد شد و عرضه داشت: فدایت شوم خبر ده مرا از  این امرى که منتظرش هستیم که کى خواهد بود؟ حضرت فرمود: اى «مهزم» وقت گذاران دروغ گویند و عجله کنندگان هلاک گردند و  تسلیم شدگان نجات یابند.

حضرت تصریح مى‏نمایند: کسانى که براى ظهور امام زمان(عج) وقتى معین مى‏کنند دروغ مى‏گویند و از خصوصیات منتظر واقعى  ظهور امام زمان این است که تسلیم باشد و عجله ننماید.

ما نه از خود آقاى بهجت و نه از نزدیکان و خاصان ایشان خبرى مبتنى بر ادعاى مزبور نشنیده‏ایم. ویژگى خاص خود آقاى بهجت  این است که صلوات خود را با «و عجل فرجهم و اهلک اعدائهم» ختم مى‏نمایند و این نشان مى‏دهد که ایشان تسلیم این امر هستند و  براى ظهور دعا مى‏نمایند و این براى همه ما الگویى است که از رهبران فکرى و دینى خود پیروى کنیم و از دعا و توسل به عنایت‏هاى  ائمه طاهرین غافل نباشیم.

چیزی که در این میان دارای اهمیت و ارزش است این است که ما در رابطه با مسأله ظهور حضرت حجت(عج) بر طبق روایات معتبر و متعدد دارای دو وظیفه مهم می باشیم:

1. دعا برای تعجیل ظهور حضرت(عج) که در روایات بر آن تأکید شده و خود حضرت مهدی(عج) نیز در توقیع و نامه ای که مرقوم فرموده اند می فرمایند: «واکثروا الدعا بتعجیل الفرج فان ذلک فرجکم؛ برای تسریع در فرج و ظهور فراوان دعا کنید که فرج و گشایش شما در این است» این عمل یعنی دعا برای تعجیل در فرج و ظهور حضرت، علاوه بر این که اطاعت امر و اجرای فرمان و خواسته آن حضرت می باشد، در سرعت بخشیدن به ظهور آن عزیز تأثیر دارد و علاوه بر آن موجب ایجاد پیوند و ارتباط معنوی و روحی میان ما و آن سرور می­گردد و محبت آن حضرت را در دل ما افزون می­گرداند و به دنبال آن بر میزان اطاعت ما از ایشان و پیروی ما از رهنمودها و خواسته هایشان می افزاید.

2. آمادگی برای ظهور و همراهی و همگاهی با ایشان و افزایش ظرفیت های روحی و معرفتی و معنوی برای استقبال از ظهور ایشان چون به فرض از زمان ظهور آن امام همام(ع) هم با خبر باشیم ولی آمادگی خدمت به ایشان و پا در رکاب بودن ایشان را نداشته باشیم و آن اندازه به آن حضرت ایمان و معرفت نداشته باشیم تا همه فرامین و دستوراتشان را گردن نهیم و بی چون و چرا بپذیریم و آماده جان نثاری و فداکاری در راه آن سرور و اهداف الهی او را نداشته باشیم، این آگاهی از زمان ظهور چه ثمری به حال ما می تواند داشته باشد؟

در هر صورت چه از زمان ظهور آن عزیز آگاه باشیم و چه نباشیم، وظیفه ما کسب آمادگی روحی و معنوی برای ظهور و آراسته شدن به صفات حسنه و اخلاق نیک و مجهز شدن به سلاح تقوا و ایمان در زمان غیبت آن بزرگوار است چنانچه در روایات آمده است: کسی که منتظر ظهور ولی عصر(ع) باشد و اهل تقوا و عمل به وظایف و اخلاق نیک الهی و انسانی باشد، چه ظهور نزدیک باشد و چه دور به حال او ضرری ندارد. در برخی روایات فرموده اند چنین فرد منتظری اگر هم از دنیا برود و ظهور را درک نکند، مانند کسی است که در کنار رسول خدا(ص) شمشیر زده و در راه خدا جهاد کرده است.